آیا از جستجو وپیداکردن سایت مورد نظرتان خسته شده اید؟

با این وب دیگه نیازی به گوگل یاهو ویا موتورهای جستجو دیگر ندارید و همه سایت های خود را در هر زمینه ایی اینجا پیدا می کنید.

کاخ موزه باغچه جوق در شمال غربی ترین نقطه کشور در شهر ماکو و نزدیکی مرز بازرگان قرار گرفته است. جایی که برای رسیدن به آن باید به روستای باغچه جوق (در زبان ارمنی یعنی ده) در فاصله 6 کیلومتری شهر ماکو و حدود 2 کیلومتری از سمت غرب جاده اصلی بازرگان سفر کنید و آن را در دامنه کوه چرکین و چشمه‌ای به نام کلیسه ببینید.

 کاخ باغچه جوق در اواخر دوره قاجاریه به دستور تیمور تیموری، معروف به اقبال السلطنه ماکوئی ساخته شد که یکی از حکام مقتدر وقت و از سرداران مظفرالدین شاه بود. ویژگی های منحصر به فرد این کاخ آنقدر چشمگیر بودن که دولت پهلوی در سال 1353 آن را خریداری کرد و بعد از انجام تعمیرات ضروری و رفع خطر از آن برای بازدید عمومی آماده اش کرد و نام کاخ موزه را برآن گذاشت.

 استخر بزرگ باغ که جوی آبی از آن به قسمت‌های مختلف باغ جاری است، اولین تصویریی است که به محض ورود به باغ خواهید دید. بعد از آن ساختمان با ابهت کاخ است که چشمتان را پر می کند و شما را به این بنای دو طبقه می کشد. نمای خارجی بنا با مجسمه‌های گچی پوشیده شده که سردرها و نرده‌های گچی لبه بام را زینت داده‌اند.  

 کاخ، در محوطه باغی به مساحت 11 هکتار قراردارد. معماری کاخ تلفیقی است از معماری سنتی ایرانی و غربی، به ویژه معماری روسیه اواخر سده نوزدهم. گچبری این ساختمان را اساتید ایرانی انجام داده اند و آئینه‌کاری آن در سطح عالی است. در بالای عمارت هم دور تا دور گلدان‌ها و مجسمه‌هایی خواهید دید که اغلب جای گل و چراغ بوده اند.

 پایه ستون‌ها و گلدان‌های این کاخ از سنگ خارا است و اولین گرامافونی که به ایران وارد شده در این عمارت به چشم می‌خورد که طول بوق آن 60 سانتیمتر و ارتفاع پایه‌اش بیش از یک متر است!

 در کاخ باغچه جوق همه چیز در عالی ترین سطح خود قرار دارد: پرده‌های زربفت، مبل‌های بی نظیر، تخت‌خواب‌های متعدد با تشک‌های پر قو، کاغذ دیواری‌ها و رنگ‌آمیزی سالن‌ها و نقاشی سقف اتاق‌ها، ظروف چینی اعلا و لوسترهای کریستال، فضای حیاط با گلکاری و درختان میوه و اشجار زینتی و حوض‌های وسیعی که شما را یاد کاخ های رویایی فیلم ها می اندازد.

 اما شاید از همه این ها دیدنی تر، نقاشی های خوش رنگ و لعابی باشد که در گوشه به گوشه سالن ها و اتاق ها می بینید و هر کدام متناسب با فضای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن دوران کشیده شده اند.

مهم ترین قسمت کاخ، تالار مرتفع و کشیده و آیینه کاری و گچ بری شده حوضخانه است. تمام واحدهای معماری بر محور این تالار احداث شده اند و از نظر مصالح، سیستم آرایش و نوع در و پنجره دارای شیوه خاصی است.

اتاق ناهارخوری کاخ باقچه جوق...(تصویر پانوراما)

بخشی از نقاشی های روی سقف اتاق ناهارخوری که نشان از پذیرایی از میهمانان بسته به فرهنگ آنان را دارد: سفره ایرانی با چلوی غالب...!

و سفره فرنگی با نوشیدنی های رنگارنگ...

ای وای از این فرهنگ بی فرهنگی ما! عزیز من دیگه به دیوار موزه رحم می کردی...!

در بخش دیگری از باغ باغچه جوق، ساختمان سنگی (آشپزخانه کاخ) وجود دارد که در حال حاضر دفتر میراث فرهنگ و گردشگری ماکو می باشد...

ترکیبی از هنر ایرانی و فرنگی...

ساختمان سنگی معروف به آشپزخانه هم بخش دیگری از بنا است که باید از آن بازدید کنید. ساختمان های گلخانه، حمام، انباری و نگهبانی از الحاقات دیگر این مجموعه هستند.

جشن نوروز جمشیدی، روز اورمزد، روز نخست فروردین ماه، آغاز بهار در روی زمین بر پایه‌ی سنجده‌ترین (دقیق‌ترین) اندازه‌گیری اخترشناسی و گاهشماری در جهان است. جشن نوروز بزرگترین و باشکوه‌ترین جشن کهن در همه‌ی شهرپ‌های (ساتراپ‌های، ایالات) ایران بزرگ است.

جشن نوروز را بسیاری از بزرگان گیتی باشکوه‌ترین جشن جهان نامیده‌اند و بزرگترین جشن مردمی ایرانیان است که از روزگار بسیار دور برای ما به یادگار مانده است. ریشه‌ی میتختی (اسطوره‌ای) آن را به جمشید شاه پیشدادی پیوند می‌دهند، همچنانکه این جشن تا به امروز به نام جشن نوروز جمشیدی آوازه‌مند است. جشن نوروز از نخستین روز بهار همراه با شکوفه درختان و سرسبزی نهاد (طبیعت) همراه با شادی آغاز می‌شود. 

‌ جشن نوروز پر از فرزانش کهن ایرانی‌ است و هنوز جای بسیار برای پژوهش دارد و هر چه گفته شود کم است. اگر به گذشته باز گردیم و آیین‌های فراموش شده‌ای همچون بابانوروز (عمو نوروز)، خواجه پیروز (حاجی فیروز)، پنجه یا بهیزک و... را نیز با آن بیفزاییم، خواهیم دید که جشن نوروز بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که امروز است. 

هفت سین: 

یکی دیگر از آیین و پیک نوروزی سفره‌ هفت سین است که شمار آن از هفت امشاسپندان آیین زرتشت سرچشمه می‌گیرد.

برخی می‌گویند که هفت سین در آغاز هفت شین بوده و شراب هم بر سر سفره هفت سین می‌گذاشتند، که بسیار نادرست است چون شراب واژه‌ای تازی است. برخی هم می‌گویند هفت چین بوده و ریشه‌ی آن را از چیدن هفت باردان (ظرف) چینی بر خوان نوروز می‌دانند که باز نادرست است چون نوروز و هفت سین بسیار پیش از آمدن چینی به ایران برگزار می‌شد. 

دکتر بهرام فره وشی در جهان فروری، ریشه واژه هفت سین را از چیدن "هفت سینی" بر خوان نوروزی می‌داند که به آن هفت سینی می ‌گفتند، که هفت خوراکی را در سینی می‌گذاشتند! با  گذشت زمان و افتادن "ی" پایانی آن به گونه هفت سین در آمد. به گفته دکتر بهرام فره وشی هنوز هم در برخی از روستاهای ایران این سفره را، سفره‌ هفت سینی می‌ گویند.

درباره چیدن هفت سین نوشتار زیر را از دکتر ناصر انقطاع بخوانید:

نکته ی درخور نگرش در مورد هفت سین های باستانی و کهن که از زمان باستان تا امروز از سوی نیاکان ما بر خوان نوروزی می نهادند این است که هفت سین ها باید دارای این پنج ویژگی باشند:

1- نام آنها پارسی باشد

2- با بند واژه سین آغاز شود

3- دارای ریشه گیاهی باشد

4- خوردنی باشند

5- نام آنها ترکیبی نباشد (مثل سبزی پلو، سیرترشی، سیب زمینی و ...)

البته

باور اینکه گروهی می گویند- هفت سین-در اغاز - هفت شین – بوده است و چامه ای هم در این باره دارند که می گوید:

جشن نوروز از زمان کیان ---می نهادند مردم ایران ---شمع وشیر وشراب وشیرینی ---شکر وشهد وشایه اندر خوان.

هفت شینی را که دراین چامه آورده اند از دیدگاه یک پژوهنده خنده آوراست.زیرا شمع وشهد وشراب –سه واژه ی تازی هستند که پارسی آنها –سپندار وباده وانگبین –است.وهیچیک از اینها در زبان پارسی با شین اغاز نمی شده که در روزگار باستان در کنار شین های دیگر نهاده شوند.پس این چامه وچیزهایی که در آن به عنوان هفت شین ازشان نام برده شده است نمی تواند پایه ی باور گفته شده باشد.اما یکسره هم نباید این باور را نادیده گرفت وبدور انداخت.زیرا با نگرش به اینکه در دوران کهن ،میان گویش های پهلوی ساسانی (پارسیک ،که در جنوب باختری ایران روا بود) وپهلوی اشکانی (پهلوانیک –که در شمال خاوری ایران بدان سخن می گفتند )اندک دگرگونی هایی دیده می شد شاید این پندار زیاد هم بی پایه نباشد. چون اشکانیان برخی از سین هارا شین می گفتند(یا ساسانیان برخی شین هارا سین).برای نمونه ساسانیان –فرستاده –می گفتند واشکانیان- فریشتاده -....یا اشکانیان –نبیشتن –می گفتند وساسانیان –نبیستن- (که اختلاف میان نوشت ونویس از همین جا پیدا شده ).یا اشکانیان –دشت –می گفتند وساسانیان –دست –یا اشکانیان –خروشیدن –می گفتند وساسانیان –خروسیدن-(که خروس نیز ازاین ریشه است ) ویا اشکانیان مشت می گفتند وساسانیان –مست –(که واژه ی مستمند نیز ازاین ریشه است یعنی کسی که مشتش خالی است وبینواست)...سفت وسفته وشفت وشفته ...براین باور دور نیست که در هفت شین در گویش اشکانی از هفت سین در گویش ساسانی گرفته شده باشد.دکتر ناصر انقطاع

در پایان یادتان باشد که 

تجارت ماهی قرمز مدت هاست که در دوره زمانی ١۵ اسفند تا ١۵ فروردین شکل می‌گیرد، تجارتی که محصول آن هیچ ریشه‌ای در تاریخ باستانی نوروز ایرانی ندارد.

هشتاد سال پیش به همراه ورود چایی به ایران ماهی قرمز نیز که سمبل سال نو چینی است به سفره های هفت سین مراسم جشن نوروز ما وارد شد غافل از اینکه در سال نو چینی ماهی قرمز را رها میکنند تا زندگی جریان یابد و ما ماهی را اسیر تنگ بلورین میکنیم تا همزمان با رشد سبزه‌ های سفره هایمان و باروری زمین هر روز او را به مرگ نزدیک و نزدیک تر کنیم.

جالب است بدانید در هیچ کدام از مراسم سنتی مان در مورد نوروز ماهی قرمز جایگاهی ندارد، در میان رسوم زرتشی در سفره جشن نوروز انار به نشانه باروری و عشق و یا سیب سرخ درون ظرف آبرها میشود تا عشق و باروری همچنان پاینده بماند. اگر ایرانی ها میدانستند که ماهی قرمز هیچ ریشه تاریخی در سفره هفت سین ندارد به جای پرداخت برای خرید و قتل ماهی های قر‌مز به بهانه جشن نوروز، سیب قرمز یا انار را در آب رها میکردند که ریشه در تاریخ این دیار دارد.

هر سال در روزهای جشن نوروز ۵ میلیون قطعه ماهی میمیرند. ۵ میلیون قطعه ماهی قرمز به خاطر رنگ و لعاب سفره هفت سین، به خاطر هیچ، و عجیب نیست اگر بدانیم در صورتیکه ایرانی ها از خرید ماهی قرمز منصرف شوند این تجارت سیاه روزی پایان خواهد یافت. عجیب نیست اگر باور کنیم سیب سرخ یا انار همان سرخی هفت سین ایرانی ست که ریشه در تاریخ چند هزار ساله سنت ما دارد.

عجیب نیست اگر تابلوی معروف هفت سین کمال الملک را در کاخ گلستان به تماشا بنشینیم و ببینیم که او نیز ماهی قرمز را میان سفره هفت سینش طراحی و نقاشی نکرده است.

ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانی جایی ندارد

 پس خواهشمند است از خرید ماهی قرمز خودداری فرمایید.

منبع : پرشین بت

سلام  بر شما
سلامتی جسم و جان
سحرخیزی و سرزندگی و سرافرازی
سرسبزی طبیعت و جامعه
و سکه بودن اقتصاد تان
در این سال نو
ارزانی باد

وبلاگنویسان و دیگر شهروندان فضای مجازی!

پیام های نوروزی شما

اینترنتی و تلفنی

عطر شادی و اراده ی به روزی است

دوباره و دوباره

در تکراری زیبا

پیام هر ساله نوروز را باز می خوانیم

نو شدن روز و روزگار

از سخت ترین: یخ و سرما

تا زیباترین: آب و سرسبزی

در اندک زمانی باورنکردنی

...

با تکیه بر آرزوها و اراده های زیبا و محکم

سهم خویش در این نو شدن را

به راستی

و تمام و کمال

برعهده داریم و از ثمرات کشته های بهاری خویش

در تابستانی که همین نزدیکی است

برخوردار می شویم

جهانی بهتر از پیش می سازیم

دانش و ثروت و قدرت را

به رسمی کهن

ز راهی نو

دوباره می سازیم و هدیه می کنیم

باشد که این بار

امانت داران راستی پیشه کنند

و قدردان زحمت مردمان زمانه خویش باشند

...

آرزوهای خویش را با عمل آگاهانه

به صحنه می کشیم

 و رسیدن به آن ها را در تک تک لحظاتمان

تجربه کنیم

...

گذشته و حال و آینده

از آن ما بوده است و هست و خواهد بود

...

بخواهیم آنچه را می خواهیم

بنده ای خدا را گفت:

اگر سرنوشت مرا تو نوشته ای پس چرا دعا کنم؟

خدا گفت:

شاید نوشته باشم هر چه دعا کند ...

نوروز اگر چه روز نو سال است، روز کهنه‌ی قرنهاست. پیری فرتوت است که سالی یک بار جامه‌ی جوانی می‌پوشد تا به شکرانه‌ی آن که روزگاری چنین دراز بسر برده و با این همه دَم‌سردی زمانه تاب آورده‌است، چند روزی شادی کند. از اینجاست که شکوه پیران و نشاط جوانان در اوست.

پیر نوروز یادها در سر دارد. از آن کرانه‌ی زمان می‌آید، از آنجا که نشانش پیدا نیست. در این راه دراز رنجها دیده و تلخیها چشیده‌است. اما هنوز شاد و امیدوار است. جامه‌‌های رنگ‌رنگ پوشیده‌است، اما از آن همه، یک رنگ بیشتر آشکار نیست و آن رنگ ایران است.

در باره‌ی خلق و خوی ایرانی سخن بسیار گفته‌اند. هر ملتی عیب‌هایی دارد. در حق ایرانیان می‌گویند که قومی خوپذیرند. هر روز به مقتضای زمانه، به رنگی درمی‌آیند.با زمانه نمی‌ستیزند، بلکه می‌سازند. رسم و آیین هر بیگانه‌ای را می‌پذیرند و شیوه‌ی دیرین خود را زود فراموش می کنند. بعضی از نویسندگان این را هنری دانسته‌اند و راز بقای ایران را در آن جسته‌اند. من نمی‌دانم که این صفت عیب است یا هنر است، اما در قبول این نسبت تردید و تأملی دارم.

از روزی که پدران ما به این سرزمین آمدند و نام خانواده و نژاد خود را به آن دادند، گویی سرنوشتی تلخ و دشوار برای ایشان مقرر شده بود. تقدیر چنان بود که این قوم، نگهبان فروغ ایزدی، یعنی دانش و فرهنگ باشد. میان جهان روشنی که فرهنگ و تمدن در آن پرورش می‌یافت و عالم تیرگی که در آن کین و ستیز می‌رویید، سّدی شود و نیروی یزدان را از گزند اهریمن نگهدارد.

پدران ما از همان آغاز کار، وظیفه‌ی سترگ خود را دریافتند. زردشت از میان گروه برخاست و مأموریت قوم ایرانی را درست و روشن معین کرد، فرمود که باید به یاری یزدان، با اهریمن بجنگند تا آنگاه که آن دشمن بدکنش از پادرآید .

ایرانی بار گران این امانت را به‌دوش کشید. پیکاری بزرگ بود. فرّ کیان، فرّ مزدا آفرید. آن فرّ نیرومند ستوده‌ی ناگرفتنی را به او سپرده بودند؛ فرّی که اهریمن می‌کوشید تا بر آن دست بیابد.

 گاهی فرستاده‌ی اهریمن دلیری می‌کرد و پیش می‌تاخت تا فرّ را برباید. اما خود را با پهلوان روبه‌رو می‌یافت و غریو دلیرانه‌ی او به گوشش می‌رسید. اهریمن، گامی واپس می‌نهاد. پهلوان دلیر و سهمگین بود.

گاهی پهلوان پیش می‌خرامید و می‌اندیشید که دیگر فرّ از آن اوست. آنگاه اهریمن شبیخون می‌آورد و نعره‌ی او در دشت می‌پیچید. پهلوان درنگ می‌کرد. اهریمن سهمگین بود.

در این پیکار، روزگارها گذشت و داستان این زد و خورد، افسانه شد و بر زبانها روان گشت، اما هنوز نبرد دوام داشت. پهلوان، سالخورده شد، فرتوت شد، نیروی تنش سستی گرفت، اما دل و جانش جوان ماند. هنوز اهریمن از نهیب او بیمناک است. هنوز پهلوان، دلیر و سهمناک است. این همان پهلوان است که هر سال جامه‌ی رنگ‌رنگ نوروز می‌پوشد وبه یاد روزگار جوانی شادی می‌کند.

اگر بر ما ایرانیان در این روزگار عیبی باید گرفت، این است که تاریخ خود را درست نمی‌شناسیم و در باره‌ی آن چه بر ما گذشته‌است، هر چه را که دیگران گفته‌اند و می‌گویند، طوطی‌وار تکرار می‌کنیم.

اروپاییان از قول یونانیان می‌گویند که ایران، پس از حمله‌ی اسکندر، یک‌سره رنگ آداب یونانی گرفت و از جمله‌ی نشانه‌‌های این امر، آن‌که مورخی بیگانه نوشته‌است که در دربار اشکانی نمایش‌هایی به زبان یونانی می‌دادند. این درست مانند آن است که بگوییم ایرانیان امروزه، یک‌باره ملیت خود را فراموش کرده‌اند، زیرا که در بعضی مهمانخانه‌ها مطربان و آوازه‌خوانهای فرنگی به زبان ایتالیایی و اسپانیایی مطربی می‌کنند.

کمتر ملتی را در جهان می‌توان یافت که عمری چنین دراز بسر‌آورده و با حوادثی چنین بزرگ روبه‌رو شده و تغییراتی چنین عظیم در زندگیش روی داده باشد و پیوشته در همه حال، خود را به یاد داشته باشد و دمی از گذشته و حال و آینده‌ی خویش، غافل نشود.

مسلمان شدن ایرانیان به ظاهر پیوند ایشان را با گذشته‌ی دراز و پر‌افتخارشان برید. همه چیز در این کشور دیگرگون شد و به رنگ دین و آیین نو درآمد. هرچه نشانه و یادگار گذشته بود، در آتش سوخت و بر باد رفت. اما یاد روزگار پیشین مانند سمندر از میان آن خاکستر برخاست و در هوای ایران پرواز کرد.

بیش از آنچه ایرانیان رنگ بیگانه گرفتند، بیگانگان ایرانی شدند. جامه‌ی ایرانی پوشیدند، آیین ایرانی پذیرفتند، جشن های ایران را برپا داشتند و پیش خدای ایران زانوی ادب بر زمین زدند.

از بزرگانی مانند «فردوسی» بگذریم که گویی رستخیز روان ایران دریک‌تن بود. دیگران که به ظاهر جوش و جنبشی نشان نمی‌دادند، همه در دل، زیر خاکستر بی‌اعتنایی اخگری از عشق ایران داشتند.

«نظامی» مسلمان که ایران باستان را، آتش‌پرست و آیین ایشان را ناپسند می‌داند، آنجا که داستان عدالت «هرمز ساسانی» را می‌سراید، بی‌اختیار حسرت و درد خود را نسبت به تاریخ گذشته ی ایران بیان می‌کند و می گوید:

جهان زآتش‌پرستی شد چنان گرم      که بادا زین مسلمانی ترا شرم 
 

«حافظ» که عارف است و می‌کوشد نسبت به کشمکش‌ها و کین‌توزی‌ها بی‌طرف و بی‌اعتنا باشد و از روی تجاهل می‌گوید:

ما قصه‌ی سکندر و دارا نخوانده‌ایم   از ما بجز حکایت مهر و وفا مپرس

باز نمی‌تواند تأثیر داستان‌های باستانی را از خاطر بزداید؛ هنوز کین «سیاوش» را فراموش نکرده‌است و به هر مناسبتی از آن یاد می‌آورد و می‌گوید:

 شاه ترکان سخن مدعیان می‌شنود   شرمی از مظلمه‌ی خون سیاوشش باد 
 

کدام ملت دیگر را می‌شناسیم که به گذشته‌ی خود، به تاریخ باستان خود، به آیین و آداب گذشته‌ی خود بیش از این پایبند و وفادار باشد؟ این جشن نوروز که دو سه هزار سال است با همه‌ی آداب و رسوم در این سرزمین باقی و برقرار است، مگر نشانی از ثبات و پایداری ایرانیان در نگهداشتن آیین ملی خود نیست؟

نوروز، یکی از نشانه‌های ملیت ماست. نوروز، یکی از روزهای تجلی روح ایرانی است، نوروز، برهان این دعوی است که ایران، با همه‌ی سالخوردگی هنوز جوان و نیرومند است.

در این روز باید دعا کنیم. همان دعا که سه‌هزار سال پیش از این، زردشت کرد:

«منش بد، شکست بیابد.
منش نیک، پیروز شود.
دروغ، شکست بیابد.
راستی بر آن پیروز شود.
خرداد و امرداد بر هر دو پیروز شوند.
بر گرسنگی و تشنگی.
اهریمن بدکنش ناتوان شود.
و رو به گریز نهد».

نوروز از شادروان ناتل خانلری

منبع : ایران بوم

توماس لامل آلمانی، کوهنورد و جستجوگر مشهور کوهستان که برای پیدا کردن کوهنوردان مفقود شده ایرانی (آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی) در قله برودپیک پاکستان چند روزی را مشغول کار بود و با بالگرد به عکس برداری از منطقه مورد نظر پرداخته بود آخرین نظر خود را در خصوص این جستجو به همایون بختیاری، مسئول باشگاه کوهنوردی باشگاه آرش اعلام کرد.

این نامه به شرح زیر است:

"متاسفانه من بایستی با تلفنم این نامه را برایت بنویسم. امروز آخرین کنفرانس مطبوعاتی را داشتیم که در آن من توانستم نظراتم را بیان کنم. من کاملا اطمینان دارم و به علت ارتفاع بالا و از دست دادن آب بدن (dehydration) هیچکدام از این سه نفر دیگر زنده نیستند. نظر دیگر من این است که به دلیل اینکه آنها جای بسیار دور از مسیر نرمال و در ارتفاعی حداقل 7500 متری قرار دارند هیچ شانسی برای پایین آوردن آنها وجود ندارد. هلی‌کوپتر تنها می‌تواند نفرات را از ارتفاع 5800 متری به پایین بیاورد. هر چیزی که بالاتر از این ارتفاع باشد باید بوسیله انسان حمل شود.

در گذشته عملیاتی برای پایین آوردن افراد از این ارتفاع انجام شده ولی از روی مسیر نرمال بوده است. برای ما دو محل وجود دارد که امکان دارد اجساد در آنجا باشند:

الف) محلی که آخرین تماس تلفنی ماهواره‌ای از آن صورت گرفته است

ب) نقطه زرد رنگ مشخص شده در عکس

هردو نقطه در ارتفاع بالای 7500 متری و 500 متر زیر قله و خارج از مسیر نرمال هستند. هیچ شانسی برای پایین آوردن ایشان وجود ندارد! من به عنوان یک کوهنورد اعتقاد راسخ دارم که هیچکدام از این سه نفر راضی نبوده اند که کسی برای پایین آوردن اجسادشان جان خود را به خطر بیندازد. آنها عاشق کوهستان بودند پس چرا نگذاریم آنها در جایی که اینقدر دوست داشتند در آرامش بمانند. دو نفر باربر ارتفاع پرچم ایران را در بالای قله اصلی پیدا کرده اند. بنابراین مسیر ایرانیان به روی قله برود پیک به طور کامل و موفقیت آمیز توسط این سه کوهنورد صعود شده است. به نظر می رسد که آنها قله سنگی یال را اشتباه پایین آمده‌اند.

امیدوارم که توانسته باشم به برخی از سوالات شما پاسخ دهم. هر زمان که خواستی می توانی با من تماس بگیری.

با بهترین درودها" "توماس لامل"

به گزارش فارس، این 3 کوهنورد ایرانی برای فتح قله برودپیک مسیر جدیدی را انتخاب کردند و موفق شدند پرچم کشورمان را بر این قله برافراشته کنند، اما متاسفانه در مسیر بازگشت راه خود را گم کردند و بر اساس نظارت کارشناسان و مقامات محلی پاکستان، جان خود را از دست داده‌اند.

برنامه رستوران گردی برای اولین بار در خاورمیانه برگزار می شود و در یکی از روزهای هفته آن ۵۰۰ کودک کار در رستوران های تهران پذیرایی می شوند.

هفته رستوران گردی از چهارم آبان در ۶۳ رستوران تهران و ۱۲ رستوران شهر مشهد آغاز شده است و تا دهم همین ماه ادامه دارد، ضمن این که این رستوران ها از ۱۰ تا ۲۵ درصد تخفیف به مردم ارائه می کنند.

هر یک از روزهای این هفته نامگذاری شده است. روز اول و دوم با نام های مهربانی و کودک یک هدف را دنبال می کند که آن هم توجه به کودکان کار است. در این هفته ۱۲ رستوران به صورت رایگان کودکان کاری را که تحت پوششNGO ها هستند پذیرایی می کنند.

سال آینده باید به سبک غذایی اقوام مختلف ایرانی نیز توجه شود. ما در ایران رستوران های کمی داریم که غذای کشورهای دیگر را سرو کنند. به همین منظور غذای فرنگی مردم ایران محدود به استیک و غذاهای ایتالیایی شده است. تمرکز بر غذای ایرانی لزوما لطف نیست، باید مردم ایران با غذاهای کشورهای دیگر نیز آشنایی داشته باشند. در روز خانواده رستوران داران نیز سعی می شود از خانواده کارکنان رستوران ها قدردانی شود، اما در روز اصراف نکردن نیز برنامه ویژه ای برای مشتری های رستوران ها در نظر داریم به این صورت که رستوران ها به مردم یاد می دهند اسراف نکنند. اگر غذایی ته بشقاب مشتری ماند به او ظرف یک بار مصرف بدهند و بگویند باقیمانده غذایتان را با خود ببرید؛ چون برخی افراد فکر می کنند این کار ناپسند است، در حالی که اسراف کردن مورد قبول نیست.

در روز آخر که روز رستوران شایسته نامگذاری شده است، از مردم می خواهیم اگر از خدمات رستورانی راضی هستند به آن مکان بروند و با حضور خود در آن رستوران از خدماتی که می دهد قدردانی کنند.هفته رستوران با همکاری شهرداری، سازمان رفاه و خدمات شهری و مجموعه فیدیلیو و اتحادیه رستوران داران برگزار می شود.

میثم مشایخی، مسئول برگزاری این هفته می گوید: قصد داریم با برگزاری این هفته توجه مردم را به صنف رستوران داران بیشتر کنیم. به هر حال در چند سال اخیر روند رستوران گردی میان مردم افزایش پیدا کرده است به صورتی که در سال های اخیر روند رشد تعداد رستوران ها در تهران بیش از ۷۰ برابر شده است. در این هفته مشتری رستوران ها شرایط بهتری را برای رستوران رفتن پیدا می کنند و رستوران داران نیز در این فصل که مشتری کمتری دارند، می توانند با ارائه تخفیف تعداد مشتریان خود را در یک هفته از سال به تعداد مطلوبی برسانند. بنابراین با استفاده از این فرصت، ارزش های فرهنگی را در قالب نامگذاری روزهای هفته وارد برنامه های هفته رستوران گردی کردیم.

منبع : جام جم آنلاین

رئیس سازمان هواپیمایی کشوری گفت: پروانه بهره‌برداری هشت شرکت هواپیمایی غیرفعال آرام‌ایر (باری)، اطلس‌ایر، ایلام‌ایر (راه کربلا)، پاسارگاد، تهران‌ایر، سفیران، صها و صافات لغو شد. 

به گزارش ایسنا، حمیدرضا پهلوانی اظهارکرد: در راستای اجرای تکالیف قانونی مندرج در مواد 6، 17 و 18 قانون هواپیمایی کشوری مبنی بر صدور پروانه بهره برداری هوایی، لغو یا توقیف موقت یا محدودکردن اختیارات، شورای عالی هواپیمایی کشوری به منظور جلوگیری از رقابت مضر میان متصدیان حمل و نقل هوایی و با در نظر گرفتن سوابق برخی شرکت ها از جمله عدم فعالیت طی سالیان متمادی در زمینه تعیین تکلیف 15 شرکت هواپیمایی غیرفعال تصمیماتی اتخاذ کرد. 

وی افزود: پروانه بهره برداری حمل و نقل مسافر و بار شرکت های هواپیمایی غیر فعال از جمله شرکت های هواپیمایی آرام ایر (باری)، اطلس ایر، ایلام ایر (راه کربلا)، پاسارگاد، تهران ایر، سفیران، صها و صافات لغو شد. 

معاون وزیر راه و شهرسازی خاطرنشان کرد: به شرکت های هواپیمایی آبان (باری)، ارم و اروند به منظور فعالیت مجدد و عملیاتی شدن شرکت سه ماه مهلت داده شد. 

وی یادآور شد: به شرکت های هواپیمایی تفتان، چابهار، سهند و فارس قشم نیز شش ماه مهلت داده شد به منظور فعالیت مجدد و عملیاتی شدن شرکت مربوط اقدام کنند. 

منبع : ایسنا

علی نماینده ی تام و تمام حق و انسانیت است
 عشق مردم ایران به علی ع بهترین گواه حق جویی ایرانیان است
نهج البلاغه ی او اندکی از علی ع است با هدف معرفی بلاغت کلام او ولی همان نیز دریچه ای شد به عظمت های باورنکردنی انسانی که در مسیر استفاده از ظرفیت خلیفه اللهی به اوج رسید.
ولایت او خطی است که از محبت و عشق به حق و حقیقت آغاز می شود و به همان پایان می یابد
و در آن همه ی خوبی ها جمع است

محبت و عشق به همه خوبی های عالم

خود از بزرگترین خوبی ها و کلید و مبنای نیت رسیدن به هر خوبی است

ولایت علی
عشق به همه خوبی ها و کمال ها و جمال های عالم است



من کنت مولاه فهذا علی مولاه

سرها را قطع می کنند و در خیابان ها می گردانند

پادشاه عربستان : داعش بزودی به‌ اروپا‌ و آمریکا می‌رسد

پادشاه عربستان با بیان اینکه داعشی ها سرها را قطع می کنند و به دست کودکان می دهند تا در خیابان ها بگردانند هشدار داد که تروریسم، تا یک ماه دیگر، به اروپا و تا دو ماه دیگر به آمریکا خواهد رسید.

توضیحات دقیق تر را در ادامه مطلب بخوانید . . .

پروتز سینه چیست و از چه موادی ساخته می‌شود؟

پروتز‌های فعلی چه جنسی دارد؟

آیا پروتز‌ فقط در سینه کاربرد دارد؟

پروتز سینه می‌تواند در آینده مشکلاتی برای فرد به‌وجود آورد؟

اندازه پروتز را همیشه بیماران تعیین می‌کنند؟

 پروتز‌ها در خانم‌هایی که مثلا به دلیل بیماری سرطان سینه قسمتی یا تمام بافت سینه خود را از دست داده‌اند نیز کاربرد دارد؟

پاسخ این سوالات به همراه چند سوال دوران شیردهی در ادامه مطلب ، لطفا به ادامه مطلب بروید

برای مشاهده و کلاس های آموزشی دانش آموزان دختر داعشی به ادامه مطلب بروید

برای مشاهده عکس پیکان در خیابان های لندن به ادامه مطلب بروید

به ادامه مطلب بروید